ابن شهر آشوب در كتاب مناقب خود از علي بن يقطين روايت نموده است كه وقتي هارون الرشيد طلب كرد مرد ساحري را كه باطل كند به سبب او امر حضرت ابوالحسن موسي بن جعفر را و خجالت دهد او را در مجلس خود ساحر هم قبول نمود مورد تقاضاي هارون را.

چون خوان طعام حاضر شد ساحر حيله كرد در نان پس چنان شد كه هر چند قصد كرد خادم حضرت كه ناني بردارد و نزد حضرت گذارد نان از نزد او پريد هارون از اين كار چندان خوشحال و خندان شد كه خودداري نتوانست كند و به حركت درآمد.

پس چندان نگذشت كه فرمان صادر شد از ناحيه ي حضرت موسي بن جعفر



[ صفحه 117]



عليه السلام كه قال له يا اسد الله خذ عدو الله، فرمود به شير پرده بگيرد دشمن خدا را حسب الامر شير پرده به هيكل شيري عظيم وجود خارجي يافته و آن افسونگر را پاره كرد و بلع نمود هارون از ديدن اين منظره با همه نديمانش غش كردند و به رو در افتادند و عقل هايشان پريد از هول آنچه مشاهده كردند و چون به هوش آمدند بعد از زماني هارون به حضرت امام موسي بن جعفر (ع) عرض كرد، اسئلك بحقي عليك لما سئلت الصورة ان ترد الرجل فقال (ع): ان كان عصا موسي رد ما ابتلعه من حبال القوم و عصيهم فان هذه الصورة ترد ما ابتلعه من هذا الرجل.

درخواست مي كنم از تو بحق من بر تو كه دستور دهي به اين صورت كه برگرداند اين مرد را حضرت فرمود اگر عصاي حضرت موسي برگردانيد آنچه را كه بلعيد از ريسمان ها و عصاهاي ساحران اين صورت نيز برمي گرداند اين مرد را كه بلعيد.

مؤلف گويد اينگونه امور از معجزات كارهاي كوچكي است كه بر سبيل اعجاز و كرامات از اين خاندان عصمت و ولايت و امامت عليهم السلام صادر مي گردد.



به قدرت معجز آورده نه در مخفي نه در پرده

به شير پرده هي كرده كه خصم جان اعداء شد



ايشان مظهر قدرت مطلقه ي الهيه اند و قادر برايتان هر چيز مي باشند و اينكه مي بينيم با داشتن قدرت دست روي هم گذارده و كنج زندان هارون الرشيد را انتخاب نموده اين مقام تسليم آنها را به قضاء و رضاي الوهي بر كرسي اثبات مي نهد.



(ما نداريم از قضاي حق گله

عار نايد شير را از سلسله)



با كمال بندگي در زير زنجير جفا

سجده هاي شكر بر درگاه داور مي كند





[ صفحه 118]





صحن زندان را ز برق آه آتشبار خويش

چون سپهر نيلگون پر ماه و اختر مي كند



با تن كاهيده در زندان هارون پليد

ديده را از اشك غريبي روز و شب تر مي كند