امام هفتم عليه السلام در يكشنبه هفتم صفر سال 128 در «ابواء» بين مكه و مدينه به دنيا آمد. پدرش حضرت امام جعفرصادق عليه السلام است و مادرش حميده نام داشت.

امام موسي كاظم عليه السلام در بيست و يك سالگي به امامت رسيد. آن حضرت در زمان پدر بزرگوارش مكتب جعفري را كه توسط پدر و جدش پايه گذاري شده بود، توسعه مي داد و خود شارع و بين علوم اسلامي و اصول دين بود و جزئيات امر دين را براي مردم بيان مي نمود. امام هفتم مشهور به «باب الحوائج» است و اين لقبي است كه افكار عمومي و هواخواهان به او داده اند، زيرا هر كس گرفتاري داشت و مشكلي براي او پيش مي آمد و مواجه با حوادث ناگوار زندگي مي شد كه دست بشر قادر به گره گشايي نبود، متوسل به حضرت موسي بن جعفر عليه السلام مي شد و آن حضرت به اذن پروردگار شفاعت مي كرد و به اين سبب ايشان را باب الحوائج مي نامند.



[ صفحه 240]