1. آن طور كه تاريخ نشان مي دهد، تاكنون تشييع جنازه اي به عظمت و اهميت تشييع جنازه ي حضرت موسي كاظم عليه السلام در دنيا رخ نداده است.

2. وقتي خواستند جنازه را تغسيل و تكفين كنند، مانند مرد غريبي كه در شهري درگذشته باشد، عمل كردند. اما حركت دادن او به جانب مقابر قريش، ناگهان مردم را متوجه كرد كه او سيد قريش و از بني هاشم و شايد امام هفتم است.

3. دولت و امپراتوري بزرگ عباسي مجهز شد. چندين هزار اسب و كتل بستند. شهر بغداد را سياه گرفتند. سران ارتش و دولت و رجال ملت و وزرا و حكام و عمال دولت سياه به تن كردند. خليفه مانند كسي كه از مرگ پسرعموي خود آگاه شده باشد، لباس عزا به تن كرده بود و در پيش جنازه به حال گريه حركت مي نمود.

4. بغداد صورت يك شهر عزادار را به خود گرفت. به در و ديوار شهر و مساجد و مدارس سياه بستند. ارتش به رسم روميان آهنگ عزا نواخت. علما و قضات و نقبا و مشايخ و صاحب منصبان كشوري و لشكري همه به حال عزا درآمدند. [1] .

5. ابن شهرآشوب در صفحه ي 386 جلد دوم مناقب مي نويسد سندي بن شاهك به خاطر مرتكب شدن اين جنايت، به فاصله ي كوتاهي يك روز هنگام سوار شدن بر اسب خود، اسب او را بلند كرد و به دجله انداخت و او را غرق كرد تا عبرت روزگار شود.



[ صفحه 261]