خالد بن يحيي كه در اين حيله شكست خورد، از راه ديگر وارد شد. همان نوفلي، راوي سابق مي گويد كه يحيي بن خالد و پسر خالد برمكي، به يحيي بن ابي مريم گفت: مي تواني يك نفر از



[ صفحه 273]



آل ابي طالب كه دنياپرست باشد به من معرفي كني؟ گفت: مردي با اين صفت، علي بن اسماعيل بن جعفر است. يحيي كسي را براي احضار او فرستاد و او را حاضر كرد. [1] گفت: از عمويت موسي بن جعفر و شيعيان او هر چه مي داني بگو. او نيز به وعده ي پول - كه آخر سر هم به آن نرسيد - چيزهايي به يحيي بن خالد گفت و يحيي آنچه را از جعفر شنيده بود با اضافات ديگر به هارون گفت. خود علي بن اسماعيل نيز اخبار كذبي درباره ي موسي بن جعفر به هارون گفت و هارون دستور داد دويست هزار درهم به او بدهند. علي بن اسماعيل در حوالي بغداد خانه گرفته بود. افراد خود را فرستاد تا پول ها را تحويل بگيرند اما در خلال آن روزها اسهال آني بر وي عارض شد، به طوري كه روده هايش بيرون آمد و علاج نيز ممكن نشد و وقتي مال را آوردند كه در حال جان كندن بود. دراهم هارون را ديد و با حسرت گفت: ديگر آنها را براي چه مي خواهم. [2] .