بازگشت

بزرگان اصحاب امام هفتم


علي رغم اختناق شديد، جمع كثيري از وجود امام هفتم و از علم حضرت استفاده كرده و روايات زيادي در زمينه هاي مختلف از آن حضرت نقل كرده اند، كه ما چند نفري از آنها را نام مي بريم:

1 - حماد بن عيسي كوفي بصري كه در علم رجال و درايه او را از اصحاب اجماع دانسته اند. او امام صادق، موسي بن جعفر، امام رضا و امام جواد (ع) را درك كرده و در سال 209 وفات نموده. او با دعاي حضرت موسي بن جعفر، خود و همسر و فرزند و خادمش هر سال به حج مشرف مي شدند و تا 51 حج توفيق يافت و در حج آخر در آب غرق شد. [1] .

2 - عبدالله بن جندب. او از اصحاب امام هفتم و امام رضا بوده و وكيل امام هفتم هم بوده. امام كاظم فرموده: عبدالله از مخبتين است؛ يعني مشمول آيه ي «و بشر المخبتين الذين اذا ذكرالله وجلت قلوبهم». [2] وي به امام كاظم نامه نوشت و عرضه داشت: پير و نحيف شده ام. به من كلامي ياد بده كه به خدا نزديك شوم. امام در جواب او فرمود: اين ذكر را بسيار بخوان: «بسم الله الرحمن الرحيم لا حول و لا قوة الا بالله العلي العظيم». او فراتر از تعريف است. پس از فوت عبدالله، علي بن مهزيار در جاي او قرار گرفت.



[ صفحه 282]




پاورقي

[1] كشي، ص 316.

[2] همان، ص 858، حج / 34: بشارت ده متواضعان را، همانهايي كه وقتي نام خدا برده مي شود دلهايشان مملو از خوف خدا مي گردد.