بايد گفت موسي بن جعفر، فداي صفات ديگران شد. حسد از يحيي برمكي، جاه طلبي از هارون الرشيد، پول پرستي از علي بن اسماعيل برادر



[ صفحه 125]



زاده ي آن حضرت، تاريخ شهادت وي چنين است: ابن اشعث شيعي، تربيت امين پسر هارون را به عهده داشت و چون خيلي مقرب هارون بود، يحيي برمكي هراس آن داشت كه پس از هارون خلافت به دست امين افتد و ابن اشعث به جاي او بنشيند. حسد او را رنج مي داد و سرانجام بعد از سعايتهاي زيادي از موسي بن جعفر و ابن اشعث، هارون را به وسوسه واداشت تا درباره ي موسي بن جعفر (ع) تفحص كند. از اين جهت علي بن اسماعيل را خواست و با وصفي كه موسي بن جعفر (ع) او را از رفتن به بغداد منع كرد و خطر را براي او شرح داد، پيش هارون آمد و قبل از آن هم ملاقاتي با يحيي كرد. علي بن اسماعيل به هارون گفت: مملكت نمي تواند دو خليفه داشته باشد!

هارون امر كرد كه دويست هزار درهم به او بدهند؛ اما او درد گلو گرفت و همان جا مرد. مي گويند سرانجام هنگام مردن پول ها را ديد و مرد. [1] هارون، موسي بن جعفر را گرفت و زنداني كرد و او را سرانجام شهيد نمود؛ ولي طولي نكشيد كه طايفه ي برمك نابود شد.

يا ايها الناس انما بغيكم علي انفسكم متاع الحيوة الدنيا ثم الينا مرجعكم فننبئكم بما كنتم تعملون [2] .

«اي بشر! همانا ظلم تو در اين روزگار بر خودت برمي گردد. سپس برگشت تو به سوي ما است و آنچه كرده اي آنجا تو را خبردار مي كنيم.»