طبق اين دستور، فضل بن يحيي در بغداد، امام كاظم (ع) را از فضل بن ربيع تحويل گرفت، و آن حضرت را در يكي از اطاق هاي خانه اش تحت نظرش جا داد، و ديده باناني بر او گماشت، آن بزرگوار شب و روز سرگرم عبادت بود، و بيشتر روزها را روزه مي گرفت و روي خود را از محراب عبادت به جانب ديگر نمي گردانيد.



[ صفحه 99]



فضل بن يحيي چون چنين ديد، گشايش در كار آن حضرت داده و او را گرامي داشت، اين خبر به هارون رسيد، نامه اي براي فضل بن يحيي نوشت و در آن نامه او را از احترام به امام كاظم (ع) برحذر داشت و از او خواست آن حضرت را بكشد، فضل به چنين كاري اقدام نكرد.