بازگشت

عبدالله بن جندب بجلي كوفي ثقه جليل القدر عابد


از اصحاب حضرت كاظم و رضا عليهماالسلام و وكيل ايشان است. شيخ كشي روايت كرده كه حضرت ابوالحسن عليه السلام قسم خورده كه راضي است از او و همچنين پيغمبر صلي الله عليه و آله و خداوند تعالي و هم فرموده كه عبدالله بن جندب از مخبتين است يعني از كساني كه حق تعالي در حق ايشان فرموده:

و بشر المخبتين الذين اذا ذكر الله و جلت قلوبهم.

و بشارت بده فروتنان و متواضعان را كه در درگاه ما آرميده و مطمئن اند آنان كه چون ذكر خداي شود نزد ايشان بترسد دلهاي ايشان از هيبت جلال رباني و طلوع انوار عظمت سبحاني و يا هرگاه تخويف كرده شوند به عذاب و عقاب الهي دلهاي ايشان خائف و هراسان شود. و روايت شده از ابراهيم بن هاشم كه گفت من عبدالله بن جندب را ديدم در موقف عرفات و حال هيچكس را بهتر از او نديدم پيوسته دستهاي خود را به سوي آسمان بلند كرده بود و آب ديده اش بر روي او جاري بود تا به زمين مي رسيد، چون مردم فارغ شدند گفتم وقوف هيچكس را بهتر از وقوف تو نديدم، گفت به خدا سوگند كه دعا نكردم مگر برادران مؤمن خود را زيرا كه از حضرت امام موسي عليه السلام شنيدم كه هر كه دعا كند از براي برادران مؤمن خود در غيبت او از عرش به او ندا رسد كه از براي تو صد هزار برابر او باد، پس من نخواستم كه دست بردارم از صد هزار برابر دعاي ملك كه البته مستجاب است براي يك دعاء خود كه نمي دانم مستجاب خواهد شد يا نه. و قرار داد او با صفوان بن يحيي بيايد در ذكر صفوان در اصحاب حضرت رضا عليه السلام و او همان است كه حضرت موسي بن جعفر عليه السلام براي او نوشته دعاي سجده ي شكر معروف اللهم اني اشهدك را كه در مصباح شيخ طوسي و غيره است. و روايت شده كه وقتي عبدالله بن جندب عريضه اي خدمت حضرت ابوالحسن عليه السلام نوشت و در آن عرض كرد كه فدايت شوم من پير شدم و ضعف و عجز پيدا كردم از بسياري از آنچه كه قوت داشتم بر آن و دوست دارم فدايت شوم كه



[ صفحه 437]



تعليم كني مرا كلامي كه مرا به خداوند نزديك كند و فهم و علم مرا زياد كند حضرت در جواب او را امر فرمود كه بسيار بخواند اين ذكر شريف را:

بسم الله الرحمن الرحيم لا حول و لا قوة الا بالله العلي العظيم.

در تحف العقول وصيتي طولاني از حضرت صادق عليه السلام نقل كرده كه به عبدالله بن جندب فرموده و مشتمل است بر وصاياي نافعه ي جليله كه ما در ذكر مواعظ و نصايح حضرت صادق عليه السلام چند سطر از آن نقل كرديم، و بالجمله جلالت شأن عبدالله بن جندب زياده از آن است كه ذكر شود. و روايت شده كه بعد از فوت او علي بن مهزيار رحمه الله در مقام او برقرار شد.