بازگشت

سبب شدن آن حضرت براي توبه ي بشر حافي


علامه ي حلي در منهاج الكرامة نقل كرده كه بر دست حضرت موسي بن جعفر عليه السلام بشر حافي توبه كرد، و سببش آن شد كه روزي آن حضرت گذشت



[ صفحه 348]



از در خانه ي او در بغداد، شنيد صداي سازها و آواز غناها و ني و رقص كه از آن خانه بيرون مي آيد، پس بيرون آمد از آن خانه كنيزكي و در دستش خاكروبه بود، آن خاكروبه را ريخت بر در خانه، حضرت به او فرمود اي كنيزك صاحب اين خانه آزاد است يا بنده است، گفت آزاد است، فرمود راست گفتي اگر بنده بود از مولاي خود مي ترسيد، كنيزك چون برگشت آقاي او بشر بر سر سفره ي شراب بود پرسيد چه باعث شد ترا كه دير آمدي؟ كنيزك حكايت را براي بشر نقل كرد، بشر به پاي برهنه بيرون دويد و خدمت آن حضرت رسيد و عذر خواست و گريه كرد و اظهار شرمندگي نمود و از كار خود توبه كرد بر دست شريف آن حضرت.

مؤلف گويد كه بشر را سه خواهر بوده كه بر طريقه ي او سلوك مي كردند و صوفيه را اعتقاد تمامي است به او و او را حافي مي گفتند به واسطه ي آنكه پابرهنه بود هميشه و سبب پابرهنگيش ظاهرا آن بوده كه پابرهنه خدمت حضرت امام موسي عليه السلام دويده و به سعادت عظمي رسيده، و بعضي نقل كرده اند كه سر پابرهنگي او را از خودش پرسيدند در جواب گفت و الله جعل لكم الارض بساطا ادب نباشد كه بر بساط شاهان با كفش روند، وفات كرد سنه دويست و بيست و شش.