پس از امام صادق «عليه السلام» مقام امامت به پسرش ابوالحسن امام موسي بن جعفر «عليهماالسلام» (يعني امام كاظم «عليه السلام») رسيد، او سزاوار امامت بود چرا كه داراي همه ي جهات كمال و فضايل بود و پدرش امام صادق «عليه السلام» به امامت او تصريح نمود و نيز اشاراتي در اين باره كرد.

امام كاظم «عليه السلام» در روستاي «ابواء» (بين مكه و مدينه) در سال 128 هجري) (شنبه، هفتم ماه صفر) ديده به جهان گشود و در بغداد در زندان «سندي بن شاهك» در ششم ماه رجب سال 183 هجري [1] ، در سن 55 سالگي از دنيا رفت.

مادرش به نام «حميده ي بربريه» ام ولد بود. و مدت امامت و جانشيني او از پدرش 35 سال به طول انجاميد. كنيه ي او اباابراهيم، ابوالحسن و اباعلي بود و به عنوان «عبدالصالح» شهرت داشت و نيز از القاب مشهور او «كاظم» است.