چون مبارك تركي برحسب ميعاد منهزم شد، روز ديگر حسين بن علي به جانب مكه روي نهاد، و از متابعان و اهالي و موالي و اصحابش به ركابش پيوستند، و سيصد تن به شمار آمدند، آنگاه دنانير خزاعي را از جانب خود امارت مدينه داد و در آنجا بنشاند، و خود روي به طرف مقصود آورد.

و چون به فخ و بلدح [1] رسيدند، لشكريان عباسي با ايشان روي با روي آمدند.

چون حسين بن علي رحمة الله عليه بيرون آمد، در اين هنگام موسي بن علي بن موسي در بطن نخل، حوالي مدينه جاي داشت، اين خبر بدو رسيد، برادران و جواري او با او بودند، و نيز خبر اين حادثه به عباس محمد بن سليمان پيوست و به جانب مكه روي



[ صفحه 101]



كردند، و به مكه درآمدند.

محمد بن سليمان كه براي عمره احرام بسته بود چون به مكه رسيدند، طواف بدادند و حل احرام عمره را نمودند، و به ذي طوي فراهم شده در آنجا لشكرگاه بساختند، و سليمان بن ابي جعفر با ايشان بود.

و در اين ايام هر كس از پيروان بني عباس و موالي و سرهنگان ايشان حج نهاده بود به ايشان پيوستگي گرفت، و در اين سال مردمي بسيار اقامت حج نمودند. بعد از آن محمد بن سليمان تدبيري بساخت و در آن جماعتي كه با او بودند براي نمايش حشمت و عظمت ترتيبي بداد، و نود سر چارپاي از اسب و استر از پيش روي روان ساخت، و خود بر شتري قوي هيكل برنشست، و چهل شتر سوار از دنبال خود رهسپار ساخت كه بر آن جمله بارها و رحلها استوار بود، و از عقب شتر سواران جماعتي خر سوار بودند، سواي آنانكه از رجاله و ديگران راه مي سپردند، و به اين ساز و ترتيب در چشم مردمان اردوئي عظيم مي نمودند. و گمان مي بردند كه چند برابر آنچه بودند مي باشند.

سليمان بن عباد گويد: چون حسين عليه الرحمه جماعت مسوده را بديد، مردي را با شتر خودش با خودش بنشاند، و او را شمشيري درخشان بود، و حسين اين كلمات را حرف به حرف بر وي املاء مي نمود و مي گفت: ندا كن، و آن مرد ندا مي كرد.

اي گروه مردمان، اي گروه مسوده، اين مرد پسر رسول خداي صلي الله عليه وآله و پسر عم او است، شما را به كتاب خدا و سنت رسول خدا صلي الله عليه وآله مي خواند.

ابوالفرج مي گويد: لشكريان در فخ با حسين باز خوردند، و عباس بن محمد و موسي بن عيسي و جعفر و محمد دو پسر سليمان و مبارك تركي، و مناره و حسن و حاجب و حسين بن يقطين ساخته ي قتال وي شدند، و از خداي شرم نكردند.