بازگشت

القاب امام موسي كاظم


القاب سعادت نصاب حضرت موسي بن جعفر صلوات الله عليهما متعدد و از همه مشهورتر كاظم است، يعني فروبرنده ي خشم، و كظيم كسي است كه خشم خود را حبس نمايد.

و در زيارت حضرت امام زاده حمزه پسر آن حضرت وارد است يابن الكاظم الكظيم، و نيز كظيم و مكظوم بر وزن امير و منصور، به معني مرد غمگين است.

و آن حضرت از اين روي كاظم گفتند كه مي دانست بعد از خودش منكر امامتش كيست، و مع ذلك برايشان كظم غيظ مي فرمود، و از دست دشمنان كشيد آنچه كشيد، و هرگز برايشان نفرين نكرد، با اينكه در ايام حبس آن حضرت مكرر در كمين بيامدند و از آن حضرت يك كلمه سخن خشم آميز نشنيدند، و از اين حيثيت نام مباركش در كتب سماوي ميكشاء است يعني بهترين محبوسان.

در تاريخ يافعي مسطور است كه وقت شدي به آن حضرت معروض مي گرديد كه مردي به آن حضرت آزار رسانيده، و جسارت ورزيده است، آن بحر حلم و كوه سخا كيسه اي كه هزار دينار داشت بدو مي فرستاد.

سبط ابن جوزي در تذكره ي خواص الامه مي نويسد، آن حضرت را از اين روي كاظم گفتند كه هر وقت از كسي چيزي به حضرتش معروض شدي مالي بدو بفرستادي.

و ديگر از القاب همايونش ثقه است، به اعتبار صدق و راستي در كلام، و ديگر از القاب مبارك آن حضرت عالم است. و ديگر از القاب مباركش عبد صالح است.

سبط ابن جوزي گويد: به سبب عبادت و اجتهاد و قيام آن حضرت در شب، عبد صالح ناميده شد.

و ديگر از القاب شريفه آن حضرت صابر است، و از حضرت صادق عليه السلام مروي



[ صفحه 23]



است «نحن صبر و شيعتنا أصبر منا و ذلك أنا صبرنا علي ما نعلم و صبر و اهم علي مالا يعلمون.» [1] .

و ديگر از القاب معالي نصابش امين است و امين به معناي كسي است كه مؤتمن بر چيزي باشد، و از اين است محمد صلي الله عليه وآله «امين الله علي رسالاته» و رسول خداي را قبل از بعثت محمد امين مي گفتند. و حضرت كاظم عليه السلام در اين لقب با جدش رسول الله صلي الله عليه وآله وسلم شريك است.

و ديگر از القاب مباركش ضارب است يعني زننده، و از اين روي اين لقب يافت كه هر كس با آن حضرت بد كرد، باطن ولايت مواطنش او را بزد، و بهره اي از زندگي نبرد. و ديگر از القاب شريفه اش زين المجتهدين است. و آن حضرت زينت مطلق مجتهدين است كه در افعال و اعمال حسنه كوشش نمايند، چنانكه حضرت سجاد سلام الله عليه را زين العابدين لقب بود، اما اين لقب برتري دارد، چه جامعيت اين بيشتر است و شامل آنان كه در عبادت نيز كوشش دارند هست.

و ديگر از القاب شريفه اش باب الحوائج است، و اهل عراق آن حضرت را به اين لقب خواندند، زيرا كه هر كس را به هر چه حاجت افتادي آن حضرت به او رسانيدي خواه سؤال نموده باشد يا ننموده باشد.

و ديگر مطابق مسطورات پاره اي كتب اخبار آن حضرت را وفي لقب بود.

و ديگر از القاب مباركه اش زاهر است.

و ديگر از القاب شريفه اش مأمون است، چنانكه امين هم ناميده مي شد و مذكور گشت.

و ديگر طيب است بر وزن سيد كه به معناي پاك باشد.

و ديگر سيد از القاب آن حضرت است كه به معناي مهتري و بزرگي و آقائي است. و ديگر از القاب شريفه اش زين العابدين است، در تاريخ الفي مسطور است كه آن حضرت را از كثرت عبادت اين لقب دادند.



[ صفحه 24]




پاورقي

[1] بحارالأنوار: 24 / 216.