قاسم بن موسي كاظم عليه السلام سيدي جليل القدر و نبيل المنزله و زاهد عابد و فاضل است. نوشته اند: اين امامزاده ي والاتبار در خدمت پدر فرخنده سيرش از تمامت فرزندان آن حضرت محبوبتر بود. سيدالفقها و بحرالعلوم آقا سيد مهدي قدس سره در كتاب رجال خود مي نويسد حضرت كاظم عليه السلام پسرش قاسم را سخت دوست مي داشت و او را در وصاياي خود داخل گردانيد و در همين كتاب رجال از ابوعمارة بن يزيد بن سليط روايت مي نمايد كه حضرت امام موسي، با من فرمود: اي ابوعماره بدرستي كه ازمنزل خود بيرون شدم و با پسرم علي الرضا وصيت بگذاشتم و قاسم را در ظاهر با او شريك نمودم و وصيت كردم علي را كه در باطن يعني وصي معنوي باطني و حافظ اسرار امامت و ولايت علي است و امام بر امت اوست و اگر امر امامت به ميل و اراده ي من بودي تا بهر كس خود خواستمي مقرر داشتمي، باري در قاسم قرار مي دادم به واسطه ي محبت و رأفتي كه با قاسم دارم، لكن امامت با خداوند است، در هر كس خواهد قرار مي دهد و حضرت رسول خداي صلي الله عليه وآله فرمود: امامت و ولايت با فرزندم علي است يعني رسول خداي اين خبر را از پيشين زمان داده است.