بدان كه زيارت شرايط دارد:

اول: آن كه بايد از مال حلال خرج مسافرت نمايد.

دوم: آن كه بي وضو و بي غسل وارد حرم نشود.

سيم: دعاي غسل، و دعاهاي حركت از منزل، و ورود به صحن، و غيره چنانچه در كتب وارد شده بخواند.

چهارم: جنب و بي طهارت نباشد هنگامي كه مي خواهد وارد حرم شود.

پنجم: آنكه در روضه ي مطهره ايستاده اذل دخول بگيرد، و بي اذن وارد روضه نشود.

ششم: عتبه مباركه را ببوسد، ثواب نه سجده كند كه شرك است؛ و اگر به قصد سجده ي خداوندي به نيت شكرانه به جا آورد به ثواب رسد.

هفتم: جامه هاي پاك بپوشد.

هشتم: در حين زيارت خواندن فرياد نزند، و بلند نخواند كه خدا نهي فرموده در كلام خود مي فرمايد: قوله تعالي «يا أيها الذين آمنوا لا ترفعوا أصواتكم فوق صوت النبي» و امام در حكم پيغمبر است، و حيات و ممات او يكسان است، و اگر جهت شنيدن ديگران كه عوام باشند بلند بخواند ضرر ندارد.

نهم: با كفش و نعلين وارد روضه ي مطهره نشوند، با كمال خضوع و خشوع نزديك ضريح مقدس نرود، و طواف كرده ببوسد.

دهم: قرآن تلاوت كند پس از خواندن زيارت، و ثوابش را نثار روح مقدس آن امام مزور نمايد، و نماز زيارت بكند لكن نه پشت به ضريح بلكه در رو به قبر بهتر است، و بعد از آن بالاي سر و بعد پائين پا، و لكن در روضه ي مطهر حضرت سيدالشهدا پائين پا احتياط دارد، چه



[ صفحه 593]



قبور منور اولياء و شهداء آنجا است، و عبور از روي قبر آنها خوب نيست چه جاي نماز.

يازدهم: پشت به ضريح از حرم خارج نشود، بلكه پشت نكند به ضريح و به عقب حركت كند تا خارج شود، و از جمله زايرين محسوب باشد.

في «تحفة الزائر» به سند صحيح منقول است از حسن بن علي الوشاء كه گفت:

سئوال كردم از حضرت امام رضا عليه السلام كه چه ثواب است كسي را زيارت كند قبر يكي از امامان را؟

حضرت فرمود: مثل آن است كه زيارت كرده امام حسين را.

ايضا: از حضرت صادق است كه فرمود هر كس زيارت كند ما را بعد از فوت ما، مثل آن است كه زيارت كرده ما را در حيات ما.

ايضا: به سندي معتبر و صحيح منقول است كه حضرت امام رضا عليه السلام فرمود:

هر امام را عهدي در گردن دوستان و شيعيانش است، عمده ي وفا كردن به عهد زيارت نمودن قبرهاي ايشان است.

و بدان كه: اگر بخواهم أخبار ثواب زيارت نويسم يك كتابي عليحده شود، پس به همين دو سه خبر اكتفا نمودم.



[ صفحه 594]