امير توزون ديلمي: بر خليفه متقي بالله عباسي استيلا يافت و او را كشت، مدتي در بغداد حكمراني كرد، تا در سال پانصد و شصت و هشت هجري وفات يافت، اول در خانه اش دفن كردند، بعد به مقابر قريش نقل نمودند، بسيار شيعه ي متعصب بود، رافضيان در ظل حمايت او بودند، و در وقت وفات او ناصبي اظهار شادي مي كردند، رافضيان از مشاهده ي اين أمر خشمناك شدند به سبب آن فتنه ي عظيمي ميان فريقين ظاهر شد.

اسپند ميرزا بن قرايوسف: از سلاطين تركمان قراقوينلو، مقر سلطنتش بغداد بود، دوازده سال بالاستقلال حكمراني كرد، و شيعه ي بااخلاص بود، تا در سال هشتصد و چهل هجري شيخ أحمد فهد حلي و باقي علماي شيعه را از حله و از مواضع ديگر طلبيده با علماي أهل سنت بغداد به مناظره انداخت، چون علماي شيعه غالب آمدند و اثبات حقيقت مذهب



[ صفحه 671]



اهل بيت عليهم السلام فرمودند، اسپند ميرزا ترويج مذهب اماميه نموده، تا سكه و خطبه به نام دوازده امام عليه السلام كردند، در يوم سه شنبه آخر شهر صفر سال ششصد و چهل و هشت وفات يافت، در داخل شهر در جانب دجله ي بغداد، در باغ عيش آباد در گنبدي كه خود در ايام حيات جهت مدفن خود مرتب كرده بود دفن كردند.

و از وزراء: أمير ابودلف وزيري بود صاحب فضل و جود و كرم، و مخلص اهل بيت مكرم، در سال دويست و بيست و شش در بغداد وفات يافت.

و أبومحمد الحسن بن محمد الأزدي المهلبي: وزير بالاستقلال معز الدوله ابن بويه بود، ارتفاع قدر، و علو و بلندي همت، و كثرت فيض و جود او مشهور است، ولادت او در بصره در شهر محرم الحرام سنه ي دويست و نود و يك، و سنه ي سيصد و پنجاه دو در راه واسط وفات يافت، از آنجا به بغداد حمل كرده در مقابر قريش در مقبره ي نور بخشيه دفن كردند.

الحاج فرهاد ميرزا: ملقب به معتمدالدوله، آن بزرگوار از خوبان طايفه ي قاجار، در علم و فضل و فقاهت و حكمت مشهور أمصار، و در كلام و رجال و أخبار نامدار بود، و تأليفات و مصنفات بسيار دارد، كتاب «قمقام» در مقتل امام حسين عليه السلام از تأليفات اوست، مدتي در حيات خود به تعمير و اصلاح مشهد امامين كاظمين عليهماالسلام اهتمام نمود، و آثار خير از اجراي آب شط، و بناهاي ديگر به اتمام رساند، در حجرات صحن مقدس مضجعي از براي خود ساخت، از حسن خاتمه خودش با دو نفر پسرانش در جوار مزار فايض الأنوار امامين همامين مدفونند.