حق طلبان كساني هستند كه در برابر هوس ها و تمايلات فسادانگيز باطل گرايان و حق ناپذيران تسليم نمي شوند (مؤمنون آيه70 و 71) و همانند حضرت ابراهيم (عليه السلام) جز به حق، روي خوش نشان نداده و با باطل در هر لباس و جامه اي مبارزه مي كنند (بقره آيه 135 و انعام آيات 79 و 161 و نحل آيه 120 و آيات ديگر) دل هايشان در برابر حق نرم است و از سلامت فطرت و صفا بهره مند مي باشند. (حج آيات 52 تا 54)

اجتناب از انديشه هاي سود جويانه (نور آيات 48 و 49) در كنار تأمل در كيفيت آفرينش (ق آيات 5 و 6)، دوري از هرگونه استكبار (مائده آيه 82)، داشتن تواضع و فروتني (مائده آيه 83)، دارا بودن سلامت قلب و صفاي باطن (حج آيات 53 و 54) و علم كامل به وحدانيت خداوندي و توحيد مطلق (حج آيه 54) از ويژگي هاي حق طلبان است.

حق در انديشه سياسي و اجتماعي آموزه هاي قرآني، محور و ميزان قضاوت و نيز حكومت است (اعراف آيه 181) و كسي كه در انديشه حق و در عمل عامل به حق است، از او چيزي جز عدل و داد بيرون نمي آيد و در هيچ انديشه و عملي راه به انحراف نمي برد و از راه حق و عدالت خارج نمي شود.

اين مسئله موجب شده تا در تحليل قرآني انسانهاي حق گرا و عدالت ورز همانند باطل گرا و مفسد نباشند و انسان هاي نيكوكار با انسان هاي منحرف و متجاوز و مفسد يكسان شمرده نشوند. (ص آيات 27 و 28 و جاثيه آيه 21 - 22)