بازگشت

توجه به انگيزه هاي مثبت در مصرف


مهم تر از خود مصرف، انگيزه ي مصرف است. وجه تمايز مكتب هاي اقتصادي در انگيزه هاي توليد و مصرف است: اينكه چرا انسان بايد اين همه تلاش و فعاليت داشته باشد و چگونه و چرا بايد مصرف كند؟

در رواياتي كه قبلاً ذكر شدند، توجه امام به انگيزه هاي صحيح و مثبت مصرف بيان شد؛ مانند آنچه امام در هنگام پوشيدن لباس نو فرمود، يا آنچه به يكي از شيعيان فرمود كه عبارت از حفظ آبرو و شخصيت اجتماعي بود.

امام به يكي از شيعيان خود فرمود:»مگر نمي داني كسي كه مركبي آماده كرده است تا به وسيله ي آن امور ما را اجرا كند و دشمنان ما را پريشان سازد در حالي كه منسوب به ماست (شيعه ي ماست)، خداوند رزقش را بر او گسترده مي سازد و به او شرح صدر مي دهد و به آرزويش مي رساند و علاوه بر اين، آن مركب كمك خوبي براي حوايج خود او خواهد بود.» [1] .

بنابراين، در انتخاب مركب، علاوه بر نيازها و حوايج شخصي، بايد امور ديگري همچون مشاركت اجتماعي و فرهنگي را در نظر گرفت، قطعاً اقتصادي كه در خدمت مكتب و دين انسان باشد با ارزش تر خواهد بود.


پاورقي

[1] عزيزالله عطاردي، پيشين، ج 3، ص24.