قيام و نهضت فخ كه در نتيجه ستم بسيار دستگاه خلافت به علويان و شيعيان رخ داد. با روش پيشواي هفتم بي ارتباط نبود:

زيرا آن حضرت نه تنها از آغاز تا تشكيل نهضت از آن اطلاع داشت بلكه با رهبر آن (حسين شهيد فخ) نيز در تماس و ارتباط بود. امام هنگامي كه احساس كرد حسين در تصميم خود براي مبارزه با دستگاه ستم پيشه استوار است، به او فرمود: «گرچه شهيد خواهي شد ولي باز در جهاد و پيكار كوشا باش. اين گروه (عباسيان) مردمي پليد وبدكارند كه اظهار ايمان مي كنند ولي در باطن ايمان و اعتقادي ندارند. من دراين راه پاداش شما را از خداي بزرگ مي خواهم.» [1] .

هادي عباسي كه مي دانست قيام فخ بدون مشورت و چراغ سبز امام كاظم (ع) صورت نگرفته است، امام را به قتل تهديد كرد و گفت: به خدا سوگند، حسين به دستور موسي بن جعفر بر ضد من قيام و از او پيروي كرده، زيرا پيشواي اين خاندان، كسي جز موسي بن جعفر نيست. خدا مرا بكشد، اگر او را زنده بگذارم. [2] .