علامه عبدالله شبراوي [1] در كتاب الأتحاف بحب الأشراف تجليل هاي زيادي از زبان هارون و مأمون درباره موسي بن جعفر عليه السلام نقل كرده است. وي آورده است: «مأمون عباسي مي گفت: پدرم، هارون درباره موسي كاظم به من گفت: پيشواي (حقيقي) مردم اين است. حجت خدا بر مردم اين است. خليفه خدا بر



[ صفحه 26]



بندگان اين است، ولي من با سر نيزه بر مردم حكم راني مي كنم. به خدا سوگند! او از من و از تمام مردم روي زمين به جانشيني رسول الله سزاوارتراست، ولي به خدا سوگند! اگر در مورد مقام با من به ستيز برخيزد، سر از تن او جدا مي كنم؛ زيرا پادشاهي نازاست. همچنين او به مأمون سفارش كرد: اين وارث علم پيامبران است. اگر در پي دانش راستين هستي، نزد اين (امام) يافت مي شود. مأمون مي گويد: از آن زمان نهال دوستي او در دلم كاشته شد». [2] .