بهترين گواه بر فضل يك انسان، اقرار دشمن وي به آن فضل است. درباره مقام والاي امام موسي بن جعفر عليه السلام از اين دست اقرارها فراوان است. براي مثال، هارون الرشيد به مأمون عباسي مي گويد: «فرزند عزيزم! اين [موسي بن جعفر] وارث علم پيامبران است. اگر مي خواهي به علم درست دست يابي، آن علم نزد اين [شخص] يافت مي شود.» [1] .