ذهبي از شخصي به نام عيسي بن مغيث قرظي نقل كرده است: «با هزينه 120 دينار، خيار و خربزه كاشتم، ولي وقتي به سراغ مزرعه رفتم، ديدم تمام محصول را ملخ زده است. با پريشاني در آنجا نشسته بودم كه ناگاه موسي بن جعفر عليه السلام ظاهر شد و از



[ صفحه 50]



حالم پرسيد. عرض كردم: همه چيزم بر باد رفت! امام به غلامشان فرمود: اي عرفه! صد و پنجاه دينار برايش در نظر بگير! سپس براي بهبود محصولم دعا فرمود. به بركت دعاي ايشان، هزاران درهم از آن كشت، نصيبم شد.» [1] .