امام كاظم عليه السلام مانند باديه نشينان لباس مي پوشيد. ابن خلدون [1] و ديگران، هدف ايشان را از اين گونه لباس پوشيدن، ساده زيستي و پرهيز از خوي اشرافي گري و استكباري دانسته اند.

به گفته شقيق بلخي، [2] لباسش، لباس قلندران و درويشان بود. خوراك او نيز مانند پوشاكش ساده و به دور از تشريفات بود. غذايش، اندكي گوشت برشته، [3] ، محل سفره اش، مزرعه و جاي نشستن او روي خاك بود. بر استر [4] مي نشست، با مردم مي گشت و مانند آنان مي زيست، ولي هيبت الهي، مقامي عظيم به او بخشيده بود.