پدر بزرگوار آن حضرت، ششمين امام شيعيان، امام جعفر صادق عليه السلام و مادر گران قدر ايشان، حميده [1] است كه به نقلي، از مردمان بربر [2] .

به دستور امام محمد باقر عليه السلام، آن بانوي والا مقام را از بازار بردگان خريدند. آن گاه ايشان، او را به همسري فرزند بزرگوارش، امام صادق عليه السلام در آورد و به وي فرمود: «به زودي نوزادي برايت مي آورد كه برترين انسان روي زمين است.» [3] .

نكته قابل توجه در اين حديث اين است كه هر چند امام صادق عليه السلام در انتخاب همسر پدر بزرگوارش بود و انتخاب ايشان را اصلح مي دانست، امام باقر عليه السلام راز انتخاب خود را با فرزندش در ميان گذاشت. هدف هاي چندي را براي رفتار امام باقر عليه السلام مي توان بر شمرد:

1. امام مي خواست دغدغه هاي احتمالي فرزندش را به عنوان شوهر آن بانوي بزرگوار بر طرف كند؛



[ صفحه 9]



2. امام مي خواست در اين انتخاب، به استبداد رأي متهم نشود؛

3. به فرزند خويش احترام بگذارد؛

4. مقام والاي حميده خانم را به فرزندش گوشزد كند؛

5. به ديگران بياموزد كه در تشكيل خانواده، مصلحت و حرمت دو طرف و آينده آن دو را در نظر بگيرند و براي فرزندان و زيردستان خود، همسراني شايسته بر گزينند؛

6. امام مي خواست مقام والاي پيشواي هفتم را به دوستان و پيروان اهل بيت عليهم السلام معرفي كند.