زيد بن موسي عليه السلام كه «زيدالنار» ناميده مي شود از طرف ابوالسرايا والي اهواز گرديد. بر بصره نيز سلطه يافت. بعد از دسترسي به بصره خانه هاي عباسيان را آتش زد و تخريب نمود و نخلستان هاي آنان را نيز سوزاند. به همين خاطر «زيدالنار» لقب گرفت.



[ صفحه 44]



حسن بن سهل از جانب مأمون با وي ستيز كرد و وي را دستگير نموده به حضور مأمون فرستاد. مأمون به وي مي گويد زيد! چگونه خانه هاي دشمنان و بني اميه رها نموده و خانه هاي بني عباس كه عموزادگان تو مي باشند به آتش مي كشي؛ زيد در جواب مأمون گفت اشتباه شده است، اگر بر گردم از خانه هاي دشمنان شروع خواهم كرد!

مأمون زيد را بر علي بن موسي عليه السلام بخشيد. علي بن موسي عليه السلام زيد را به خاطر آن رفتار ناپسندش نكوهش كرد و به وي فرمود اگر حديث شنيده اي كه آتش بر ذريه فاطمه عليهاالسلام حرام است، آن مربوط به ذريه نسبي و بلافصل مانند حسن و حسين مي باشد، نه ديگران. روز قيامت نسب ها بريده مي شوند، فاذا نفخ في الصور فلا انساب بينهم. [1] هر كس تقوا نداشته باشد از ما نيست و ما نيز با وي نيستيم، فمن لم يتق الله و لم يراقبه فليس منا و لسنا منه. [2] در هر صورت امام رضا عليه السلام بعد از نكوهش زيد عهد كرد تا زنده است با وي سخن نگويد. [3] .

زيد را گويند مأمون مسموم نمود و به شهادت رساند و مزار وي نيز در مرو است و نيز گويد تا زمان متوكل زنده بود، در اين زمان در سامرا رحلت نمود. [4] .