همه رفتارهاي امامان الگوي ديگران است. همگان شيوه ي زندگي و ديني را بايد از امامان كه انديشه و رفتارشان بي دغدغه است بياموزند. امام كاظم عليه السلام كه همانند ديگر امامان از صداي زيبا و دل انگيز بهره مند بود، زيباترين تلاوت را از قرآن داشت، و احسنهم صوتا بالقرآن. [1] .

هنگامي كه قرآن مي خواند خود و شنوندگان گريه مي نمودند، و كان اذا قرأ القرآن يبكي و يبكي السامعون. شبها را به نماز و تلاوت قرآن صبح مي كرد،



[ صفحه 71]



يحيي الليل كله صلاة و قراءة للقرآن. [2] «هر شب را به نماز و قرائت قرآن شب زنده داري مي نمود».

حضرت بيشترين اهميت را به قرآن مي دادند، كان احفظ الناس بكتاب الله. [3] قرآن را به گونه اي قرائت مي نمود، همانند اينكه به مخاطب خويش هم اكنون خطاب مي شود، فاذا قرأ فكانه يخاطب انسانا. [4] .

اين گونه با تفكر و انديشه قرآن تلاوت نمودن و اين گونه با خشوع در محضر كلام الله زانو زمين زدن و شب را تا به صبح تلاوت سخن خدا را داشتن چه تأثيري در روحيه شخص ايفا مي كند؟! و شخص را تا كجا و تا كدامين مرتبه از مراتب ملكوت اوج و صعود مي دهد؟! كه قرآن نردبان و بالابر ترقي است.

امام موسي بن جعفر عليه السلام مي فرمايد درجات بهشت به مقدار آيات قرآن است. به قاري گفته مي شود: اقرأ وارق، [5] با خواندن قرآن مي تواني مدارج صعود را بپيمايي. قرآن وسيله اوج و تكامل انسان است. ابوالحسن عليه السلام با اين گونه تلاوت به اوج ملكوت پرواز مي كند. امام كاظم عليه السلام مي فرمايد: حملة القرآن عرفاء اهل الجنة، [6] آنان كه قرآن را به همراه دارند عرفا و اهل شناخت و دانشمندان بهشتيان هستند».



[ صفحه 72]



اين گونه تلاوت قرآن حضرت، اسوه و الگوي ديگران است كه شيعيان و شيفتگان راهش از وي الگو بگيرند و همانند وي قرآن بخوانند تا قرآن در اعماق جان آنان نفوذ كند و روحيه آنان را تجلي بخشيده و دگرگون سازد.