گر چه برخي از نويسندگان سال ولادت موسي بن جعفر عليه السلام را 127 هجري مي نگارند، [1] ليكن بيشتر نويسندگان و محققان سال ولادت امام موسي عليه السلام را 128 نوشته [2] و اين باور در ميان پژوهشگران و پيروان حضرت معروف و مستقر گشته است. مي توان از قرائن، بر اين باور كه تولد حضرت در سال 128 مي باشد، اطمينان حاصل نمود. عده اي نيز سال ولادت حضرت را 129 ثبت مي كنند. [3] .

بيشتر قريب به اتفاق نويسندگان روز ولادت حضرت را هفتم صفر و محل آن را «ابوا» [4] مي نگارد؛ گر چه برخي از آنان روز ولادت را يكي از



[ صفحه 18]



روزهاي ماه ذوالحجه مي دانند. البته بسياري از سيره نگاران نيز به جزئيات تاريخ ولادت حضرت نپرداخته اند.

در موضوعات تاريخي در صورتي كه دليل بر رد ديدگاه معروف نباشد، مي توان به آن اطمينان نمود. بر اين اساس مي توان گفت روز ولادت حضرت «سحرگاه روز هفتم صفر سال 128 هجري» مي باشد.

در اين روز نور فرزند رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم هفت آسمان را روشني بخشيد. سحرگاه اين روز سپيده اميد در منزل امام صادق عليه السلام بلكه در دامن هفت آسمان تجلي يافت و بارقه اميدي ديگر شكفته شد و فروغ خورشيد هفت آسمان تابيدن آغاز نمود.

در اين روز بركتي بر دامن «حميده» لبخند زد كه تبسم و ترنم آن تا قيامت انسان ها را نوازش بخشيد؛ مولودي كه با بركت تر از او نمي توان جستجو نمود. در سپيده دم اين روز سپيده روشنايي بخش، از افق عترت و صادق آل محمد عليه السلام تابش گرفت. در اين روز خورشيد هفت آسمان از افق امامت طلوع نمود و هفتمين فروغ امامت هفت آسمان را روشني بخشيد.