قيام و نهضت فخ كه در نتيجه ستم بسيار دستگاه خلافت به علويان و شيعيان رخ داد. با روش پيشواي هفتم بي ارتباط نبود، زيرا آن حضرت نه تنها از آغاز تا تشكيل نهضت از آن اطلاع داشت بلكه با رهبر آن (حسين شهيد فخ) نيز در تماس و ارتباط بود. امام هنگامي كه احساس كرد حسين در تصميم خود براي مبارزه با دستگاه ستم پيشه استوار است، به او فرمود: «گرچه شهيد خواهي شد ولي باز در جهاد و پيكار كوشا باش. اين گروه (عباسيان) مردمي پليد و بدكارند كه اظهار ايمان مي كنند ولي در باطن ايمان و اعتقادي ندارند. من در اين راه پاداش شما را از خداي بزرگ مي خواهم.» [1] .

هادي عباسي كه مي دانست قيام فخ بدون مشورت و چراغ سبز امام كاظم (عليه السلام) صورت نگرفته است، امام را به قتل تهديد كرد و گفت: به خدا سوگند، حسين به دستور موسي بن جعفر بر ضد من قيام و از او پيروي كرده، زيرا پيشواي اين خاندان، كسي جز موسي بن جعفر نيست. خدا مرا بكشد، اگر او را زنده بگذارم. [2] .