در تحف العقول كه امام (ع) به يكي از فرزندانش فرمود: پسرم! مبادا خداوند تو را در مصيبتي بيند كه از آن بازت داشته بود. و مبادا او را در اطاعتي كه به انجامش فرمانت داده بود ناپديد بيند. خود را از تقصير در عبادت خدا و طاعت او، به در مدان زيرا خدا چنان كه سزد پرستش نشود. تو را از شوخي كردن پرهيز مي دهم كه نور ايمان را مي برد و مردانگي ات را سبك مي كند. مبادا تنگدل و تنبل شوي كه اين دو بهره ي دنيا و آخرت را از تو بازمي دارند.