بازگشت
سزاي نيكي


في قَولِه تَعالي : «هَلْ جَزاءُ الإحْسانِ إلاّ الإحْسانُ»: جَرَت في المُؤمِنِ والكافِرِ والبَرِّ والفاجِرِ ، مَن صُنِعَ إلَيهِ مَعروفٌ فعلَيهِ أن يُكافِئَ بهِ ، ولَيسَتِ المُكافَأةُ أن تَصنَعَ كما صَنَعَ حتّي تَري فَضلَكَ ، فإن صَنَعتَ كما صَنَعَ فلَهُ الفَضلُ بِالابتِداءِ .

***

درباره آيه «آيا سزاي نيكي جز نيكي است ؟»- : اين آيه درباره مؤمن و كافر و نيك و بد جاري است . به هركس خوبي شود ، بايد آن را پاداش دهد . پاداش دادن ، اين نيست كه همان احساني را كني كه او كرده است ، مگر اين كه برتري خود را نشان دهي ؛ زيرا اگر همان كني كه او كرده است ، به سبب اين كه آغازگر احسان مي باشد ، برتري از آنِ اوست .

***

بحار الأنوار : 78 / 311 / 1
منتخب ميزان الحكمة : 492