»علي بن يقطين»يكي از شاگردان برجسته و ممتاز پيشواي هفتم بود. علي، شخصي پاك و گرانقدر بود و در
محضر امام هفتم از موقعيت ويژهاي بر خوردار بود. او در جهان تشيع داراي احترام و ارزش فوقالعاده
است(60/)
علي در سال 124 در اواخر حكومت بني اميه در «كوفه» چشم به جهان گشود. پدر او يقطين از طرفداران عمده
عباسيان بود، به همين جهت «مروان حمار» (خليفه وقت اموي) ميخواست او را دستگير كند، و او متواري شد/
همسر يقطين در غياب او، درو فرزند خود »علي» و «عبيد» را همراه خويش به مدينه برد. پس از سقوط حكومت
بني اميه و روي كار آمدن عباسيان، يقطين به كوفه باز گشت و به «ابوالعباس سفاح» پيوست. همسر او نيز همراه
فرزندان به كوفه بر گشت(61)
باري علي بن يقطين در كوفه پرورش يافت و در جرگه شاگردان پيشواي هفتم قرار گرفت

60- شيخ طوسي، الفهرست، مشهد، دانشكده الهيات و معارف اسلامي، ص 234/
61- طوسي، همان كتاب، ص 234- نجاشي، فهرست اسمأ مصنفي الشيعة، قم، مكتبة الداوري، ص 194