حماد بن عيسي كه از ياران خوب حضرت امام موسي كاظم عليه السلام بود در بصره به خدمت امام شتافت و گفت:« از خداوند بخواهيد به من خانه و خادم و زن و فرزند، و زيارت هر ساله حج را نصيب فرمايد.»
امام دستان مبارك خود را به آسمان بلند نمود و چنين دعا فرمود:« اللهم صل علي محمد و آل محمد و ارزق حماد بن عيسي دارا و زوجه و ولدا و خادما و الحج خمسين سنه »
(خداوندا بر محمد و آل محمد درود و رحمت فرست و به حماد بن عيسي خانه و همسر و فرزند و خادم و تا 50 سال حج عطا فرما. )
سال ها بعد حماد به محمد بن عيسي گفت:« از دعاي امام فهميدم بيش از 50 حج نصيب من نمي شود و اينك 48 حج به جا آورده ام و الحمدالله هم خانه دارم هم همسر و فرزند.»

محمد بن عيسي مي گويد:« پس از آن، حماد دو حج ديگر به جاي آورد و سال آخر كه قصد داشت پنجاه و يكمين حج را به جا آورد در ميقات، سيل آمد و او كه در حال غسل احرام بود، غرق شد و از دنيا رفت.»
حماد در "سباله" (اولين منزلگاه راه ميان مدينه ومكه ) مدفون گرديده است.