ابوالحسن علي بن موسي ملقب به رضا ودهمين معصوم از چهارده معصوم هستند كنيه ايشان ابوالحسن ثاني است چرا كه كنيه امام موسي كاظم نيز ابوالحسن است. از جمله القاب ايشان رضا, صابر,رضي, فاضل وصديق, عام آل محمد,غريب الغربا,شمس الشموس ومعين الضعفا مي باشد ايشان در سال 148 ه .ق در شهر مدينه به دنيا آمدند پدر ايشان امام موسي بن جعفر امام هفتم شيعيان ونام مادر ايشان بانويي به نام نجمه كه القابي چون(تكتم, سكن,صقره ,اروي,شقرا,ام البنين وطاهره) نيز داشته بودند كه از اهالي نويه است كه پس از ورود به خانه امام موسي كاظم وي را نجمه ناميدند ولادت ايشان روز 11 ذي القعده به روايات متعددي صورت گرفته ودر همان سالي است كه پدر بزرگ ايشان يعني امام جعفر صادق به شهادت رسيدند يكي از القاب مشهور ايشان رضا است وبه اين دليل شهرت زيادي دارد كه خداوند ,دوستان وحتي دشمنان ايشان از او راضي وخشنود بودند.

دوران كودكي وجواني اين امام بزرگوار در مدينه گذشت . اخلاق نيكو, دانش فراوان ,ايمان وعبادت بسيار وپاسخ گويي به سوئالات علمي ومذهبي بسيار سخت از جمله خصوصيات بارز ايشان بود. ايشان بسيار خوش سخن وخوش اخلاق بودند ودر گفته هاي خود نكات پند آموز و دقيق را بيان مي كردند آن حضرت در سن 35 سالگي به امامت رسيدند مدت امامت اين امام بزرگوار 20سال بود كه سه سال به عنوان وليعهد مامون عباسي بودند.

دوران حيات امام رضا اوج گرايش مردم به دينداري و اهل بيت بود. در اين دوران شخصي به نام مامون كه از همه حاكمان حكومت عباسي زيرك تر و دانا تر به فقه وكلام بود روزي ادعاي تشيع كرد اما كم كم نقاب از چهره برداشت و پس از رسيدن به قدرت براي پايداري حكومتش تصميم گرفت با امام رضا ويارانش به گونه اي ديگر برخورد نمايد پس براي امام نامه نوشت وحضرت را به ولي عهدي خود منصوب كرد.

امام ابتدا نپزيرفت اما پيگيري و پافشاري مامون باعث شد كه امام ناگزير به خراسان برود اما قبل از هجرت چندين بار نزد قبر حضرت رسول(ص)حاضر شدند وبه گونه اي زيارت كردند كه همه فهميدند اين سفر مورد رضايت ايشان نيست وبه همه اقوام خود فرمودند بر من گريه كنيد چون كه ديگر به مدينه باز نخواهم گشت. امام رضا در اين سفر كوشيد تا مردم را با اسلام, قرآن, شيعه واخلاق و آرمانهاي اسلامي آشنا كند شركت در جلسات بحث وگفتگو با دانشمنداني كه از گوشه و كنار دنيا مي آمدند از جمله فعاليتهاي امام در آن زمان بود كه اين كار كم كم خشم مامون را برانگيخت تا ابنكه بالاخره اين امام بزرگوار را در سن 55سالگي در شهري بنام طوس واقع در خراسان ايران كه امروزه به نام مشهد الرضا شهرت دارد و در آخر صفر سال 203 ه.ق مسموم كردند وبه شهادت رساندند.