بازگشت
حلم و بردباري


امام كاظم عليه السلام به دليل حلم و بردباري در برابر تجاوزكاران و فرونشاندن غيظ و خشم خويش به «كاظم» ملقب بود و به خاطر لياقت و شايستگي اش به «عبدصالح» معروف بود.
خريدن غلام و آزاد ساختن غلام يكي از برنامه هاي عبادتي امام عليه السلام بوده است به حدي كه در مدت عمر خود بيش از هزار نفر را خريداري و در راه خدا و جلب رضايت و خشنودي او آزاد ساخته است.
يكي از مشخص ترين صفات بارز پيشواي هفتم ما سخاوت و بذل وجود و كرم اوست كه در راه خدا مبذول مي داشت.
بر اين اساس است كه سيره نويسان بي طرف اتفاق نظر دارند كه امام موسي بن جعفر عليه السلام يكي از چهره هاي معروف سخاوت و كرم عصر خود بود و امكانات مالي خود را كه محصول دست رنج خود او بود و از راه كشاورزي و زراعت عائدش مي شد در اختيار نيازمندان و بيچارگان واقعي اجتماع قرار مي داد. به ترتيبي بخشش ها و كرامت هاي آن بزرگوار در اعماق دل هاي مردم ريشه دوانده بود كه در مدينه به صورت ضرب المثلي شيوع داشت و مردم گاهي در گفتگوهاي خود به هم ديگر مي گفتند: «تعجب از كسي است كه كيسه بذل و بخشش موسي بن جعفر به او رسيده باشد ولي باز هم اظهار فقر و تنگدستي بنمايد»
امام موسي بن جعفر عليه السلام بسيار به سراغ فقرا مي رفت. شب ها در ظرفي پول و آرد و خرما مي ريخت و به وسايلي به فقراي مدينه مي رساند، در حالي كه آن ها نمي دانستند از ناحيه چه كسي است.

***