فشار و آزارهاي بيش از حد هادي عباسي نسبت به علويان، آنان را به ستوه آورد و رجال آزاد و دلير بني هاشم را به مقاومت در برابر جنايات حكمران عباسي واداشت و آنان را به ميدان هاي نبرد و پيكار كشانيد.



[ صفحه 112]



يكي از حماسي ترين صحنه هاي پيكار علويان با هادي عباسي صحنه ي پيكار «حسين بن علي» معروف به «صاحب فخ» و «شهيد فخ» است.

حسين، فرزند علي، فرزند حسن، فرزند حسن، فرزند حسن بن علي بن ابي طالب عليهماالسلام و از رجال برجسته و بافضيلت بني هاشم بود. پدر و مادر [1] او در مرتبه اي از وارستگي و نيكوكاري قرار داشتند كه به «زوج صالح» مشهور بودند. [2] .

حسين با پرورش در دامن چنين پدر و مادري، مدارج عالي انساني را طي كرد و در فضائل اخلاقي و ملكات و كمالات نفساني همچون عبادت، زهد، جود و بخشش و... به مرتبه اي والا دست يافت. در منابع تاريخي درباره جود و كرم وي آمده است:

1- «حسين بن هذيل مي گويد: خانه اي را براي حسين بن علي - صاحب فخ - به چهل هزار دينار فروختم. او تمامي آن مبلغ را بر درب همان خانه انفاق كرد، بدون آن كه حتي يك دينار آن را براي خانواده خود بردارد. پول ها را مشت مشت به من مي داد و من براي فقراي مدينه مي بردم. [3] .

2- «فردي نزد حسين بن علي دست نياز دراز كرد ولي وي چيزي نداشت. سائل را بر در خانه اش نشاند. سپس كسي را به خانه اش فرستاد و سفارش كرد. هر كه مي خواهد لباسش شسته شود آن را بيرون آورد و براي من بفرستد. اعضاي خانواده اش لباس هاي خود را براي شستن نزد وي فرستادند. او همه را به سائل بخشيد. [4] .

خانواده ي حسين در راه مبارزه با دشمنان اسلام قربانيان زيادي داده بود، پدر، دائي، جد و عده اي ديگر از خويشان نزديك حسين به دست حكمرانان عباسي به شهادت رسيده بودند. [5] از اين رو، روح دلير و پرشور او از همان دوران كودكي سرشار از احساسات ضد عباسي و قلبش لبريز از كينه و بغض نسبت به حاكمان غاصب و خونخوار گرديد. او در پي فرصت مناسبي مي گشت تا ضمن احقاق حق، انتقام خون خويشان خود را از جنايتكاران عباسي بگيرد.



[ صفحه 113]