دوران امامت امام كاظم (ع) همچون دوران امامت پدر گرامي اش از نظر فرهنگي از ويژگي و برجستگي خاصي برخوردار بود. گسترش ابعاد نهضت فرهنگي شيعي به دست پيشواي ششم (ع) و فعال شدن و به تكاپو افتادن جناح ها و گروه هاي فكري و فرهنگي جامعه و حساس شدن دستگاه خلافت عباسي روي اين محور مهم و متمركز كردن فعاليت هاي خود روي آن و نيز پيدايش گروه ها و فرقه هاي جديد در حوزه ي اسلام همچون اسماعيليه، همه از عواملي بود كه موقعيت و شرايط فرهنگي دوران امامت امام كاظم (ع) را وارد مرحله ي حساس تر و گسترده تري كرد.