«اجتهدوا في ان يكون زمانكم اربع ساعات: ساعة لمناجات الله، و ساعة لامر



[ صفحه 148]



المعاش، و ساعة لمعاشرة الاخوان و الثقات الذين يعرفونكم عيوبكم و يخلصون لكم في الباطن، و ساعة تخلون فيها للذاتكم في غير محرم و بهذه الساعة تقدرون علي ثلاث ساعات.» [1] .

بكوشيد زمان و فرصتي را كه در اختيار داريد به چهار بخش تقسيم كنيد بخشي را به عبادت و ارتباط با خدا اختصاص دهيد و بخشي را به تلاش و كوشش براي تأمين نيازمندي هاي زندگي. پاره اي ديگر از وقت خود را در معاشرت با برادران ديني و افراد مورد اعتماد خود كه در دل ارادتمند شما هستند و عيب هايتان را به شما مي شناسانند سپري كنيد.

ساعتي را نيز به بهره گيري از لذت هاي حلال اختصاص دهيد و (توجه داشته باشيد كه) در پرتو بهره گيري مطلوب از اين بخش اخير، در انجام سه بخش نخست موفق تر و توانمندتر خواهيد بود.

امام (ع) در اين رهنمود بسيار ارزنده به همه ي ابعاد و نيازهاي فطري و غريزي بشر توجه كرده و پيروان خود را به اجراي دقيق آن توصيه نموده است. اين سخن حكيمانه ي امام (ع) اولاً ما را به نظم در زندگي و برنامه ريزي دقيق در كارهاي روزانه توصيه مي كند، و ثانياً ليست جامع و دستورالعمل كاملي از برنامه ي روزانه ي ما را در پيش رويمان قرار مي دهد كه اجراي دقيق آن، انسان را به سعادت و كمال مي رساند.