يونس به عبدالرحمان مي گويد: بر موسي بن جعفر (ع) وارد شدم و به آن حضرت عرض كردم: اي فرزند رسول خدا (ص) آيا شما قيام كننده ي به حق هستيد؟ فرمود:

«انا القائم بالحق و لكن القائم الذي يطهر الارض من اعداء الله عزوجل يملأها عدلاً كما ملئت جوراً و ظلماً، هو الخامس من ولدي، له غيبة يطول امدها خوفاً علي نفسه، يرتد فيها اقوام و يثبت فيها آخرون.

ثم قال: طوبي لشيعتنا، المتمسكين بحبلنا في غيبة قائمنا، الثابتين علي موالاتنا و البراءة من اعدائنا، اولئك منا و نحن منهم قد رضوا بنا ائمة و رضينا بهم شيعة، فطوبي لهم، ثم طوبي لهم، و هم والله معنا في درجاتنا يوم القيامة.» [1] .

من قيام كننده ي به حق هستم، لكن آن «قائم» كه زمين را از دشمنان خدا پاك مي سازد و آن را از عدالت پر مي كند همانسان كه از جور و ستم پر شده است، پنجمين نفر از فرزندان من است. براي وي - به خاطر بيمي كه بر جان خويش دارد - غيبتي طولاني خواهد بود، چندان كه گروهي مرتد شده از دين بر مي گردند و (تنها) عده اي ثابت قدم مي مانند.

سپس فرمود: خوشا به حال شيعيان ما؛ آنان كه در غيبت «قائم» ما به ريسمان (ولايت) ما



[ صفحه 151]



چنگ مي زنند، از دشمنان ما بيزاري جسته بر ولايت ما استوار مي مانند. آنان از ما و ما از ايشان هستيم. از ما به عنوان امامان خويش، خشنودند و ما از ايشان به عنوان شيعيانمان خشنوديم. پس خوشا به حال ايشان، خوشا به حال ايشان. سوگند به خدا آنان در مقامات و درجات ما در روز قيامت همراه با ما هستند.

نكات مهمي كه از اين حديث شريف استفاده مي شود عبارت است از:

1- مسأله ي انتظار ظهور «قائم» از فرزندان رسول خدا (ص) از مدت ها قبل از ولادت پيشواي دوازدهم در ميان مسلمانان مطرح بوده است، ليكن به بعضي مصداق آن را به طور دقيق نمي دانستند كه امامان (ع) مصداق آن را تعيين مي كردند.

2- مدت غيبت حضرت حجت «عج» آن قدر به طول خواهد انجاميد كه گروهي از معتقدان به آن گرامي از دين بر مي گردند.

3- فلسفه ي غيبت، ترس از آن حضرت بر جان خويش است؛ بنابراين، مردم نقش اصلي را در فراهم كردن زمينه ي ظهور يا تداوم غيبت آن بزرگوار بر عهده دارند.

4- استوار قدمان در محبت و ولايت اهل بيت (ع) در دوران غيبت كبري از اجري جزيل و پاداشي بزرگ برخوردار هستند.