عيسي بن محمد قرطي نقل كرده است: در جايي از روستاي «جوانيه [1] » كنار چاهي به نام «ام عضام» هندوانه، خيار و كدو كاشته بودم. نزديك بهره برداري و رسيدن محصول بود كه ملخ رسيد و تمام زراعت را گرفت، و من علاوه بر بهاي دو شتر، صد و بيست دينار در آن جا متضرر شدم. در آن ميان كه نشسته بودم، ناگهان امام موسي بن جعفر عليهماالسلام وارد شد و سلام داد، و بعد رو كرد به من و فرمود:

«حالت چطور است؟

چون زميني كه محصولش را درو كرده باشند، مزرعه ام را ملخ فرا گرفت و محصول آن را خورد.

چقدر خسارت ديدي؟

يك صد و بيست دينار، به علاوه بهاي دو شتر.

پس امام عليه السلام نگاهي به حسابدارش كرد و فرمود: براي ابن مغيث يك صد و پنجاه درهم آماده كن، آنگاه به عيسي فرمود: پس سي دينار با دو شتر سود تو شد» [2] .