به خاطر عبادت و كوشش در اطاعت پروردگار به اين لقب مشهور شد. تا آن جا كه در طول زمان و گذشت نسلها، در عبادت خدا ضرب المثل گشت، و با اين لقب در نزد راويان حديث معروف شد، و كسي كه از او حديث نقل مي كرد، مي گفت: عبد صالح چنين فرمود.