بريهه از بزرگان نصاري و از دانشمندان برجسته بود و در صدد يافتن حق و جوياي هدايت بود، او با همه ي گروه هاي اسلامي روبرو شده و با آنان احتجاج كرده بود، اما به هدف مورد نظرش نرسيده بود، از شيعه براي او تعريف كرده بودند و وصف هشام بن حكم [1] را شنيده بود. اين بود كه تصميم گرفت تا نزد هشام برود در حالي كه صد نفر از دانشمندان نصاري به همراه او بودند، وقتي كه در مجلس هشام حضور يافت،



[ صفحه 308]



از مهمترين مسائل كلامي و عقيدتي از وي پرسيد و هشام به تمام آن ها پاسخ داد، سپس همه ي آنها رفتند تا با امام صادق عليه السلام ملاقات كنند، پيش از ديدار امام صادق، خدمت امام موسي عليه السلام رسيدند. هشام داستان مناظرات و سخنان خود را با بريهه به عرض امام رساند، امام عليه السلام رو به بريهه كرد و فرمود:

«اي بريهه! اطلاع تو از كتاب خودتان چگونه است؟

من بدان عالمم.

چه اطميناني به تأويل آن داري؟

بسيار اطمينان به عمل تأويل آن دارم!!

آنگاه امام عليه السلام شروع به خواندن انجيل كرد و قسمت به قسمت به طور مرتب قرائت فرمود.»

وقتي كه بريهه آن را شنيد ايمان آورد به اين كه دين اسلام حق است و امام عليه السلام از شجره ي نبوت مي باشد و رو به آن حضرت كرد و گفت:

از پنجاه سال پيش، تو يا مثل تو را مي جستم!!

سپس او و همسرش اسلام آوردند و همگي خدمت امام صادق عليه السلام شرفياب شدند. هشام داستان را، با اسلام آوردن بريهه، به دست فرزندش موسي عليه السلام براي آن حضرت نقل كرد. امام شاد و مسرور گرديد و رو به وي كرد و گفت:

«ذرية بعضها من بعض و الله سميع عليم» [2] .

بريهه رو به امام صادق عليه السلام كرد و گفت:

فدايت شوم! شما از كجا تورات و انجيل و كتابهاي پيامبران را آموختيد؟!!

فرمود:

«آنها به وراثت از انبياء، در اختيار ما است و ما آنها را مي خوانيم چنان كه خود ايشان مي خواندند و بازگو مي كنيم همان طوري كه آنان، خود بازگو مي كردند.

براستي كه خداوند حجتي را روي زمين قرار نداده است كه از او چيزي



[ صفحه 309]



بپرسند و بگويد: نمي دانم!»

بريهه، ملازم امام عليه السلام شد و از ياران خالص وي گشت. هنگامي كه امام صادق عليه السلام رحلت فرمود، به امام موسي عليه السلام پيوست، تا اين كه در زمان حيات آن بزرگوار از دنيا رفت [3] .