زمامداران اموي در هرزگي و تبهكاري غرق شده و در راه كامجويي و شهوت راني و بي اعتنايي به ارزش هاي اخلاقي، خود را نابود ساخته بودند. افسار گسيختگي و لاابالي گري در زمان ايشان گسترش يافته و استعمال شراب و قمار همه جايي شده بود و دولت تمام امكانات خود را صرف نوازندگان، ناپاكان و هرزه گرايان نموده و تمام وسايل لهو و ابزار آوازخواني را فراهم كرده بود. در ذيل بعضي از آن خلفاي ناپاك را نام مي بريم: