يزيد بن سليط، كه ثقه و مورد اطمينان و از اهل تقوا و دانش بود [1] قصد بيت الله الحرام را داشت و به همراه او جمعي از يارانش بودند. در بين راه به امام ابوعبدالله (صادق) برخورد، در حالي كه فرزندان و اطرافيانش به همراه وي بودند. رو به امام صادق عليه السلام كرد و درباره ي حجت پس از وي پرسيد و عرض كرد:

«پدر و مادرم فدايت. شما امامان، پاك و منزهيد. و هيچ كس را از مرگ خلاصي نيست: بفرماييد عهده دار امامت پس از شما كيست؟ امام - عليه السلام - به



[ صفحه 151]



طرف فرزندش حضرت موسي - عليه السلام - اشاره نمود و شروع كرد به بيان آن صفات برجسته اي كه فرزندش بدانها آراسته است و فرمود:

«علم حكمت، بينش، بخشش و آگاهي بر تمام آنچه را كه مردم نيازمندند - از امور ديني خود كه مورد اختلاف آنهاست - در نزد اوست. او داراي حسن خلق و حسن جوار است. او دري از درهاي خدا است و در او ويژگي ديگري است كه از همه ي اينها بهتر است.»

پدر و مادرم فدايت، آن ويژگي چيست؟

«خداوند متعال يار و ياور و پناهگاه، علم، نور، بينش و داناي اين امت را از او به وجود مي آورد. بهترين مولود و بهترين نوجوان، خداوند بدان وسيله خونها را حفظ و اختلافها را اصلاح و شكافها را پر و ناراحتي ها را برطرف كرده و به وسيله ي او برهنه را مي پوشاند، گرسنه را سير، بيمناك را ايمن و باران را فرو مي فرستد بندگان فرمان او را مي برند، بهترين پير و بهترين جوان است. سخنش حكمت و سكوتش دانش است و آنچه را كه مورد اختلاف مردم است او بيان مي كند» [2] .

امام صادق عليه السلام آنچه را كه خداوند به فرزندش ارزاني داشته و از ذريه ي او مهدي آل محمد عليه السلام را قرار داده، آگاه ساخته است، كه پيامبر و امامان پس از وي نيز بدان بشارت داده اند. اوست كه كجيها را راست و مفاسد نظام دنيا و دين را اصلاح مي كند و ظهور نمي كند مگر اين كه فساد، سيطره انداخته و ظلم و جور گسترش يافته و روش لاابالي گري همه جايي شود، شدت و سختي همگاني گردد و زمين را موج و نگراني آشوبها فرا گيرد. اميد است خداوند در فرجش تعجيل كرده و ما را از طرفداران و ياورانش قرار دهد!