معاذ بن كثير [1] به قصد سؤال از امامي كه پس از امام صادق عليه السلام عهده دار امامت مي گردد، به محضر آن حضرت شرفياب شد و عرض كرد:

«از خداوندي كه به پدرت نسبت به تو اين مقام [امامت] را داد، درخواست مي كنم تا به شما نيز پيش از اين كه از دنيا برويد، نسبت به فرزندتان، همان مقام را مرحمت كند...»

«خداوند، چنان لطفي را كرده است.»

فدايت شوم، آن را كه خداوند تعيين كرده، كيست؟

«پس به طرف فرزندش موسي عليه السلام اشاره فرمود، در حالي كه او در خواب بود فرمود: اين كه خوابيده است و آن روز پسربچه اي بود» [2] .