گرچه حكومت و قدرت ظاهري در دست هارون بود، اما فقط بر تن ها حكومت مي كرد و در دل هاي مردم جايگاهي نداشت. حكومت بر دل ها و قلب ها از آن پيشواي هفتم بود. در پرتو محبوبيت گسترده ي آن حضرت در افكار عمومي، مسلمانان مبارز و روشن بين، خمس اموال خود و ديگر اموال متعلق به بيت المال را به محضر آن حضرت مي فرستادند و اين معنا بر هارون پوشيده نبود؛ زيرا او از طريق جاسوسان خويش گزارش هايي دريافت مي كرد مبني بر اين كه از چهار گوشه ي كشور پهناور اسلامي، اموال و وجوه اسلامي به سوي امام موسي بن جعفر عليه السلام سرازير مي گردد. طوري كه او صندوق بيت المال تشكيل داده است.

براي آنكه به حجم وجوهي كه از نقاط مختلف به حضور امام عليه السلام ارسال مي شد، پي ببريم كافي است به ارقام زير توجه كنيم:

هنگام شهادت امام كاظم عليه السلام مبلغ هفتاد هزار دينار نزد زياد بن مروان قندي و مبلغ سي هزار دينار نزد علي بن ابي حمزه - دو تن از نمايندگان آن حضرت - قرار داشت. علاوه بر اينها مبلغ سي هزار دينار هم نزد عثمان بن عيسي رواسي نماينده ي امام عليه السلام در مصر بود.