در مصباح المجتهدين و اعلام الوري و روضه و مناقب و دروس و كشف الغمه است كه رحلت آن حضرت بيست و پنجم رجب بوده سنه ي صد و هشتاد و سه.

در روضه و مناقب روزش را هم تعيين كرده كه روز جمعه بوده.

و در اصول كافي و ارشاد مفيد است كه رحلت آن بزرگوار ششم رجب سنه هشتاد و سه بوده در بغداد در حبس سندي بن شاهك و در عيون است كه پنجم ماه رجب سنه ي مزبور آن حضرت شهيد شد.

و في المجلد الاول من المستدرك في باب نوادر مايتعلق بابواب الدفن نقل عن الشيخ ابي محمد الحسن بن موسي النوبختي في تاريخ وفات الامام موسي بن جعفر قال و في رواية اخري انه (ع) دفن بقيوده و انه (ع) اوصي بذلك و ذلك نظير ما قاله السيد عليخان في الدرجات الرفيعة في ترجمة حجر بن العدي الكندي من خاصة اصحاب اميرالمؤمنين (ع) و كيفية شهادته قال ثم قال يعني حجر لمن حضره من اهله لاتطلقوا مني حديدا و لاتغسلوا عني دما فاني لاق معاوية غدا علي الجادة انتهي.

و مرحوم مجلسي در جلاءالعيون فرموده اشهر در شهادت آن حضرت آن است كه روز جمعه بيست و پنجم ماه رجب سال صد و هشتاد و سه هجري بوده.



[ صفحه 518]



پس بنابر مختار در تاريخ ولادت باسعادت و رحلت آن بزرگوار سن شريفشان در زمان رحلت پنجاه و پنج سال و پنج ماه و هيجده روز بوده و بنابر مختار در تاريخ رحلت حضرت صادق (ع) اين بزرگوار بيست سال و هشت ماه و هيجده روز با پدر بزرگوارش حضرت صادق (ع) بوده و سي و چهار سال و نه ماه بعد از پدر بزرگوارش امامت فرموده.

و در وقايع الايام مرحوم آخوند ملاعلي سيستاني از مناقب نقل فرموده قال و في سنة ثلث و ثمانين و مأة قبض موسي بن جعفر (ع) في الحبس ببغداد فداء للشيعة لانه روي ان الله غضب علي الشيعه بافشآئهم اسرار الائمة ارادان يستأصلهم بالعذاب فاخبر موسي بن جعفر (ع) باني مستأصل شيعتك هذه السنة فقال (ع) يا رب احب ان افدي شيعتي بنفسي و تبقونهم علي الارض فاماته الله شهيدا تلك السنة فداء للشيعة و لابد است در مقام از ذكر دو امر.