علي بن حمزه گويد:

حضرت امام موسي بن جعفر عليه السلام را در مزرعه خود ديدم كه به زحمت كار مي كرد و بسيار عرق كرده بود.

عرض كردم: « فدايت شوم! خدمتكاران و غلامان تو نيستند كه خود متحمل اين كار سخت شده ايد؟ »

فرمود: « آن كس كه از من و پدرم بهتر بود در زمين كار كرده است.

رسول خدا و اميرمؤمنان و تمام پدران من به دست خود در زمين زراعتي خويش كار كرده اند و اين كار پيغمبران و اوصياي ايشان و صالحان و پاكان بوده است.

چه چيز لذت بخش تر از اين است كه آدمي بتواند آبي تهيه كند و به دست خود محصولي به دست آورد و از آن به خويشاوندان و دوستانش انفاق نمايد. »

آنگاه فرمود: « چون ميوه درختان رسيد ابتدا سهم



[ صفحه 41]



خدمتكاران و كارگران را كه زحمت پرورش آن را كشيده اند بدهيد و بعد به شكرانه ي نعمت، به خويشاوندان و ارحام و دوستان خود بدهيد و آنگاه مازاد آن را بفروشيد و زكات آن را بدهيد، تا خداوند به محصول شما بركت دهد. [1] .



[ صفحه 42]