ابن جوزي و خطيب بغدادي و ديگران نامه اي از دوران زندان امام موسي بن جعفر عليه السلام نقل كرده اند كه بسيار جان كاه است. تاريخ نگاران به



[ صفحه 37]



نقل از محمد بن اسماعيل نوشته اند: «موسي بن جعفر از داخل زندان به هارون الرشيد نامه اي [كوتاه] به اين مضمون نوشت: روزهاي تلخ من و شيرين تو با هم سپري مي شود و پايان مي يابد، ولي روزي پايان ناپذير فرا خواهد رسيد كه زيان كار آن، باطل پيشه گان هستند.» [1] .

اوج مظلوميت و وضع طاقت فرساي امام در عين صلابت، تسليم ناپذيري و اميدواري در اين نامه موج مي زند. امام، روزي را نويد مي دهد كه خداوند عادل، ستمگران را كيفري سخت و ستم ديدگان را پادشاهي در خور خواهد داد. امام در اين نامه، هارون را به آينده اي سياه و مبهم، ولي بسيار نزديك تهديد كرد. اين نامه از ستمي پنهان و بي نهايت بر امام مظلوم حكايت دارد كه هيچ تاريخ نگاري آن ستم ها را ثبت نكرده است.



[ صفحه 38]