در هفتم ماه صفر شد جلوگر ماهي منور

تابيده نور از طلعت موسي بن جعفر

عالم شده نوراني از ماه جمالش

گشته فضا خوشبو ز عطر بي مثالش

دل گشته محو جلوه ي زيباي اين سيمينه پيكر

شهر مدينه شد زنور نوراني امشب

موسي بن جعفر آمده مهماني امشب

بيت امام ششمين از اين گهر بگرفته زيور

خندد چو غنچه هر دم از شب تا سپيده

بر دامن مام كرام خود حميده

لبخند شادي مي زند مادر براين ياس معطر

باب الحوائج هفتمين گنج امامت

بردوستان خويشتن دارد عنايت

ما را بود در رنج و غم اين مهربان همراه و ياور